Deze blog gaat over filosofie, zoveel is zeker. Maar het is geen gewone filosofie. Nee, levensfilosofie, dat is waar het over gaat. Een filosofie die zich bezig houdt met de vraag: 'hoe moet ik leven?'. Een filosofie voor iedereen, want ten slotte leven wij allemaal - dat mag ik toch hopen… Zombies in de zaal? :p
Maar serieus. Ik probeer het klassiek Griekse ideaal na te streven. Filosoferen als het vormgeven van jezelf en je eigen leven, verbetering te brengen in hoe je leeft. Het is aan de ene kant nadenken over zaken die je problemen geven of je ongelukkig maken net in een poging verandering ten goede mogelijk te maken. Aan de andere kant is de bedoeling die zaken die al goed lopen en het geluk dat je al ervaart te verrijken en te bevorderen.
Dit nadenken is zowel praktisch en concreet, als meer abstract, maar staat altijd in functie van verbetering. Naïef gesteld is het de zoektocht naar de juiste leefwijze, naar wijsheid, een zoektocht naar hoe je op een betere manier gewoon jezelf kan zijn.
Dit nadenken is zowel praktisch en concreet, als meer abstract, maar staat altijd in functie van verbetering. Naïef gesteld is het de zoektocht naar de juiste leefwijze, naar wijsheid, een zoektocht naar hoe je op een betere manier gewoon jezelf kan zijn.
Mensen maken zich tegenwoordig veel te veel zorgen over wat ze niet mogen doen, over de foute leefwijze. We mogen bijvoorbeeld niet ongezond eten, niet discrimineren, geen te grote ecologische voetafdruk hebben, niet van school af voor ons 18, enzovoort… Dat is allemaal goed en wel, maar wat je hier vindt zal vooral gericht zijn op wat je net wel mag. Positieve richtlijnen die echter geen bevelen zijn, maar eerder suggesties van wat juist is om te doen. Juist voor jou, niet voor mij. Maar wel door mij.
Ik presenteer jou mijn filosofie, mijn gedachten over het juiste.
De bedoeling is niet dat je haar klakkeloos overneemt, maar dat je haar overweegt. Dat je kijkt wat zinnig is voor jou en wat jou vooruit kan helpen om dan zelf aan de slag te gaan, op je eigen manier. Dat je kijkt of de werktuigen die ik gebruik om mezelf als een beeldhouwer uit te houwen ook nuttig zijn voor het bewerken en verfijnen van je eigen innerlijke standbeeld. Want ik ga jouw leven niet vormen, ik ga niet voor jou beslissen hoe je moet leven. Dat moet je zelf doen. Wel geef ik goedbedoelde suggesties, door mijn filosofie en mijn enige hoop is dat ik je kan helpen met je eigen vormgeving, met het zin geven aan je eigen leven.
Het staat je dus perfect vrij zaken die ik zeg voor jezelf volkomen onbruikbaar te vinden. Aangezien wij verschillend zijn - jij van marmer en ik van graniet - kan het heel goed zijn dat we verschillende middelen nodig hebben voor onze eigen vormgeving.
Bij wijze van hulpmiddel vat ik mijn eigen filosofie samen in de geest van Epicuros als een pentapharmacon. Dat wil zeggen: een vijfvoudig geneesmiddel tegen ongeluk. Dat zijn vijf punten van aandacht die de kern uitmaken van mijn filosofie, als het ware, mijn werktuigen.
Zij mogen eenvoudig klinken, maar hun functie is die van ankerpunt en van geheugensteuntje. Achter elk van hen zit een behoorlijk uitgebreide gedachtengang en bovendien kunnen zij eigenlijk niet los van elkaar gezien worden.
1. Stel doelen
2. Betrek anderen daarop
3. Vrees niet te falen
4. Denk positief
5. Heb genoeg aan jezelf
Wat ik in deze blog poog te doen is telkens één of twee van deze punten als start gebruiken om dit vervolgens te beginnen uitdiepen, al kan het onderwerp ook wel eens afwijken.
