Heb genoeg aan jezelf

Hey, beste lezer(s),

Vandaag post ik maar wat persoonlijke mijmeringen. De achterliggende gedachte is dat we steeds onze eigen persoon moeten zijn en ons niet moeten verstoppen achter anderen.
Genoeg hebben aan jezelf komt binnen mijn filosofie overeen met het zelf stellen van je doelen. Het proberen je eigen leven te leven, en niet dat van een ander.
Vanzelfsprekend is er wel ruim plaats voor anderen in ons leven, ook in het mijne. :)

Eén van mijn favoriete aforismen luidt dan ook: 'heb genoeg aan jezelf, maar wees blij met een ander'.
Ja, een zeker plezier en een onbetwijfelbare blijheid moet er uit gaan van de aanwezigheid van andere mensen.

Maar genoeg gebabbeld. Straks wordt het voorwoord op deze blog langer dan de blog zelf. :p

---

Vaak zijn we kwaad op anderen omdat ze ons iets laten doen, omdat hun gedrag of aanwezigheid er voor zorgt dat we niet kunnen doen wat we zouden willen doen, of dat we net doen wat we eigenlijk niet willen doen, zaken waar we achteraf spijt van hebben.
Echter, de les die ik mezelf vandaag voor ogen hou is dat het niet anderen zijn die ons gedrag bepalen, maar wijzelf. Het is niet zo dat we daarbij geen rekening houden met die anderen, maar de motivatie begint steeds bij onszelf. Wij kiezen zelf om ons te gedragen zoals we ons gedragen. Het aandeel van anderen daarin kan sterk zijn, maar uiteindelijk zijn wij het altijd zelf.
Heb genoeg aan jezelf wil zeggen dat we geen excuses moeten zoeken buiten onszelf. Wijzelf, en niet anderen, moeten instaan voor de doelen die we ons stellen en het gedrag dat we ten toon spreiden om deze doelen te bereiken.

Verjaardagscadeau'tjes

In feite komt de boodschap van vandaag overeen met: het leven moet je doen en niet denken.
Een zekere weerklank van Kierkegaards beroemde citaat is misschien ook merkbaar: 'het leven wordt voorwaarts geleefd en achterwaarts begrepen.'

Groetjes, ^^

Mieralunar


---

In gedachten noch in taal is het mogelijk het leven te vatten. Geen gedachte en geen woord kan ons écht voorbereiden op de werkelijkheid.
In feite, het enige wat denken en spreken lijkt te zijn, is orde aanbrengen in de werkelijkheid die reeds tot ons gekomen is. Op basis van deze orde kunnen we ons inderdaad voorbereiden en voorspellingen maken over wat komen zal. Maar dit ordenen is niet in de eerste plaats bij gratie van het denken of het spreken, nee, het is slechts bij gratie van eerdere ervaringen. Denken en spreken krijgen pas vorm, ja, krijgen pas kleur dankzij ervaringen.

En de ervaring van vandaag, is dat spreken en denken gezien kan worden als een ordenende activiteit. Een beetje als een kind dat zijn verjaardagscadeau'tjes bij elkaar raapt na een geslaagd verjaardagje, en ze in volle ernst schikt in de kast of speelgoedbak.
Exact dat is denken: die daad van opruimen, structuur brengen en selecteren. Want net zoals het kind de verpakking van zijn cadeau'tjes niet houdt, net zo ruimt het denken en spreken overbodige ervaringen op.

Je voorbereiden op de toekomst aan de hand van denken en spreken is een beetje als proberen opvoorhand zeggen waar je je cadeau'tjes van de volgende verjaardag gaat plaatsen. Met andere woorden: nog voor je ze gekregen hebt of weet wat ze zijn.
Aan de hand van eerdere cadeau'tjes kan je je wel een beeld vormen over wat zal komen, maar je kan nog niet écht aan de slag gaan, écht beginnen opruimen. En dit om de simpele reden dat je niet kan opruimen wat je niet hebt.

Ervaring

Vandaag is het inzicht een koppeling. Weten hoe zich te gedragen, wat te doen en zelfs hoe zich goed te voelen komt voort uit ervaring. Wat wil dat zeggen?
Het is eigenlijk heel simpel: doe gewoon! Ga om met mensen, probeer zo goed mogelijk te zijn en handelen, dat wil zeggen: probeer zo goed mogelijk te zijn zoals je zou willen zijn. En zelfs al is het niet geheel duidelijk hoe je zou willen zijn, dan nog: probeer!
Doorheen de ervaring blijkt direct wat je prettig en onaangenaam vindt, blijkt direct wat je wil en hoe je zou willen zijn. Hoe meer ervaringen, hoe duidelijker dit alles wordt.
Nu, ik had het over een koppeling. Welke koppeling? De koppeling met het inzicht dat het niet erg is fouten te maken. Ook niet in het bijzijn van anderen. Meer nog, dat je door het kunnen en mogen maken van fouten vaak veel sneller tot de juiste houding komt dan wanneer het van de eerste keer goed moet zijn.
Het is waar dat je niet altijd een tweede kans krijgt wanneer je het verprutst – dat geef ik grif toe! Maar in de overgrote meerderheid van de gevallen is het zo dat falen het einde van de wereld niet is.