Neem tijd voor jezelf! 2

Het is goed tijd te nemen voor jezelf; dat schreef ik al eerder. Daarmee bedoel ik niet dat je vakantie moet nemen of je bezighouden met dingen die jij leuk vindt – ook al zijn dat stuk voor stuk erg waardevolle zaken.

Nee, waar ik eerder aan dacht was dat je de tijd neemt om gedachten, emoties en verlangens, ervaringen en herinneringen eens hun vrije gang te laten gaan. Ze door je hoofd laten stromen, los van de buitenwereld. 

Dat kan goed zijn om pijnlijke emoties of stress te verzachten, of om een betere blik te krijgen op wat jij wil in de toekomst. 

Een andere functie van het tijd nemen voor jezelf is dat het je kan helpen met je zelftransformatie. Of eenvoudiger gezegd: je kan die tijd gebruiken om ervaringen en indrukken van de voorbije dag of dagen te laten bezinken en er orde in scheppen. Laat me een voorbeeld geven.

De laatste paar dagen heb ik veel meegemaakt. Geen heftige of negatieve zaken. Nee, eerder positief. Ik ben opener en socialer geweest dan ik gewoon ben en heb pijnlijke herinneringen stapvoets toegelaten en er met vrienden over gesproken (aanrader!).

Dit alles heeft veel indrukken bij me nagelaten, indrukken die ik kan gebruiken om mijn zelfbeeld te versterken in een positieve zin. Maar het heeft ook een hele reeks gedachten en vooral emotionele reacties teweeg gebracht.

De tijd die ik voor mezelf neem geeft me de kans zowel die ervaringen als de heel persoonlijke emoties te integreren. Na te gaan wat er gebeurd is. Waar het vandaan komt. Waarom ik zo reageer. Of het nodig is zo te reageren. Of ik in de toekomst nog zo moet reageren. Hoe ik het eventueel anders kan doen. Maar ook waarom anderen zo reageren. Wat ik over hun denk en waarom. Enzovoorts.

Eerder had ik gesuggereerd dat je best even in de zetel gaat zitten om je hoofd en gedachten hun gang te laten gaan. Ik merkte dat het niet zo hoeft. 

Je kan ook eenvoudige handenarbeid doen. Zoals groenten kuisen. Of snoeiafval fijn knippen, zoals ik vandaag deed. Andere zeer aan te raden opties zijn gaan wandelen of fietsen. 

Belangrijk is dat je op een of andere manier de kans krijgt om jezelf mentaal even aan het werk te zien los van invloeden van buitenaf, zonder dat iets of iemand je aandacht vraagt.

Lang geleden bedacht ik de metafoor van de automechanieker. Zo lang de wagen aan het rijden is kan je er niet aan sleutelen. Om te kunnen sleutelen moet je stilstaan, dat wil zeggen: moet je even niet met de buitenwereld en met anderen om je heen bezig zijn.

Negatieve kaders bijstellen

Iedereen heeft wel in meerdere of mindere mate gedachten en gevoelens die het leven moeilijker maken.

Denk zo maar aan de gedachte dat mensen niet te vertrouwen zijn, dat je zelf niet veel kan of waard bent, dat iemand het op je gemunt heeft, dat mannen klootzakken zijn, belust op maar één ding, en vrouwen manipulatieve serpenten.

Wat we meemaken in ons leven heeft vanzelfsprekend een impact op hoe we onszelf, anderen en de wereld zien – wat we denken te mogen verwachten.
Wanneer iets dan vaker voorkomt, of heel heftig is, gaan we patronen zien. Die patronen kunnen soms heuse structuren worden. Dit wil zeggen: alles wat we zien en meemaken gaan we onbewust proberen plaatsen binnen die structuren, binnen dat kader.

Bijvoorbeeld de vrouw met een negatief man-beeld, gaat er bij elke man die vriendelijk is van uit gaan dat die alleen maar in seks geïnteresseerd is, terwijl dat helemaal niet zo hoeft te zijn.
Wie denkt dat mensen hem niet zien staan kan in elk gebrek aan interesse of in elke irritatie een afwijzing zien – 'zie je wel, ze zien me niet staan, ze moeten me niet!' Maar ook dit hoeft niet zo te zijn.

Het is de normaalste zaak van de wereld dat we structuren opbouwen. En het is vaak ook helemaal geen probleem. Echter, sommige van die structuren maken ons leven nodeloos moeilijk.
Hen weg krijgen is een onmogelijke zaak. Wat gebeurt is is gebeurt, en wat je meegemaakt hebt dat maakte je mee.

Wat we wel kunnen doen is onze vervelende structuren bijstellen, nuanceren, verfijnen of zelfs nieuwe, alternatieve kaders bouwen. Dit is wat ik elders zelftransformatie genoemd heb.

Hoe doe je zo iets? Door te zorgen dat we in omstandigheden terecht komen die onze structuren tegenspreken, of ten minste nuanceren. Zodat we zien dat sommige mensen te betrouwen zijn, dat wanneer je maar probeert je er wel in slaagt dingen gedaan te krijgen en overeen te komen met anderen, dat er waarlijk behulpzame mannen en eerlijke vrouwen bestaan.

Van groot belang zijn de juiste vrienden. Maar ook uitdagende, bevredigende hobby's, nieuwe ervaringen die je grenzen aftasten, zoeken naar waar je je goed bij voelt eerder dan naar wat vertrouwd voelt.

Heel ambitieus gezegd: zoek die ervaringen op die van jou meer maken wie je wil zijn. En als je reeds bent wie je wil zijn: goed voor jou! Houden zo! Keep up the good work. :)