Stoa: doe je best en maak je verder geen zorgen.
Cynici: doe wat je zelf wil.
Skeptici: het maakt niet echt uit welke keuze je maakt. Relax.
Epicurisme: zelfs als het allemaal mis gaat is het nog niet erg, want de dood is niets om bang voor te zijn.
(Ik dacht voor het epicurisme ook aan: probeer zo veel mogelijk plezier te maken en zo weinig mogelijk te lijden.)
Het leek me leuk en handig eens enkele wijsheden op mensenmaat af te leiden uit de soms vrij abstracte theorieën over geluk. Na het indienen van mijn thesis plan ik, geïnspireerd door Nussbaums A Therapy of Desire, een kortverhaaltje te schrijven. Daarin volgen we een personage terwijl het door het antieke Athene wandelt en een bezoekje neemt aan elke school.
Vriendelijke groet, :)
Mieralunar
dinsdag 31 juli 2012
zaterdag 14 juli 2012
Vertrouwen
Een kernaspect van mijn filosofie, off record, is vertrouwen. Vertrouwen in de wereld, in anderen, maar vooral in jezelf.
Mijn eerste aanzet was dan ook een vertrouwen in mijn eigen vermogens, het besef ik ben genoeg, genoeg voor wat ik moet en wil doen, en voor de problemen die ik tegenkom.
Overigens, als je er een argument aan toe wil voegen: je kan niet van jezelf af. Je zit nu eenmaal vast aan wat en wie je bent. Dus kan je maar beter het beste maken van wat je 'gegeven' is.
Je moet roeien met de riemen die je hebt, dus laten we maar gauw roeiriemen beginnen verzamelen, is een woordgrapje dat ik regelmatig maak. Maar het is wel eentje dat heel goed de algemene attitude van mijn filosofie weergeeft: aanvaarden van wat is, maar open staan voor verbetering; ondanks of net dankzij de beperkingen mogelijkheden zien.
Maar goed, om terug bij de hoofdzaak te komen: ik besef dat ik, als levend organisme, interne mechanismen heb die voldoende goed zijn voor whatever mijn zorg ook moge zijn. Ik ben - althans voor mezelf - te vertrouwen!
Of iemand anders voor zichzelf ook te vertrouwen is, dat moet die zelf maar uitvinden. Maar ik ben toch van mening dat de meeste mensen eigenlijk wel op hun vermogens kunnen vertrouwen.
Vriendelijke groeten en plezier op de Gentse feesten. :)
Mieralunar
Ps: en nu opnieuw in de boeken duiken. Epicurisme hiphoi!
Mijn eerste aanzet was dan ook een vertrouwen in mijn eigen vermogens, het besef ik ben genoeg, genoeg voor wat ik moet en wil doen, en voor de problemen die ik tegenkom.
Overigens, als je er een argument aan toe wil voegen: je kan niet van jezelf af. Je zit nu eenmaal vast aan wat en wie je bent. Dus kan je maar beter het beste maken van wat je 'gegeven' is.
Je moet roeien met de riemen die je hebt, dus laten we maar gauw roeiriemen beginnen verzamelen, is een woordgrapje dat ik regelmatig maak. Maar het is wel eentje dat heel goed de algemene attitude van mijn filosofie weergeeft: aanvaarden van wat is, maar open staan voor verbetering; ondanks of net dankzij de beperkingen mogelijkheden zien.
Maar goed, om terug bij de hoofdzaak te komen: ik besef dat ik, als levend organisme, interne mechanismen heb die voldoende goed zijn voor whatever mijn zorg ook moge zijn. Ik ben - althans voor mezelf - te vertrouwen!
Of iemand anders voor zichzelf ook te vertrouwen is, dat moet die zelf maar uitvinden. Maar ik ben toch van mening dat de meeste mensen eigenlijk wel op hun vermogens kunnen vertrouwen.
Vriendelijke groeten en plezier op de Gentse feesten. :)
Mieralunar
Ps: en nu opnieuw in de boeken duiken. Epicurisme hiphoi!