Wandelend langs de rivier en
uiteindelijk liggend tussen de wilde rucola en citroentijm, bedacht ik dat verschillende meditaties elk hun eigen sterkte hebben. Ze zijn goed voor
iets specifiek.
 |
| 'Wander, ponder and sit by the stream' |
Vandaag wil ik graag drie riviermeditaties met jullie delen, en vervolgens kort
hun voordelen voor mij toelichten.
Wandelen langs een route die
ik aangenaam vind, ervaar ik vooral als enorm bevorderend voor de creativiteit,
het op nieuwe ideeën komen of oude ideeën verder uitbouwen. Het is alsof mijn
geest de activiteit van mijn lichaam volgt, op één of andere manier wakker
wordt en aan het werk gaat. Om deze reden heb ik nagenoeg altijd een
notitieboekje bij me wanneer ik wandel.
Ik raad wandelen vooral aan als
je inspiratie zoekt, of als je een persoonlijk probleem of twijfel eens grondig
wil doordenken. Wandelen is aan de slag gaan met de mentale bouwstenen die je
reeds hebt. Het is in de bron putten en de rivier omzetten in een persoonlijk
bevredigend irrigatiesysteem.
Naar stromend water kijken is
dan weer passiever. De wereld om je heen beweegt, maar jij stopt met bewegen. De
rivier van het leven stroomt over je heen en werkt zuiverend. Geblokkeerde
gedachten zullen uiteindelijk weg-eroderen, tot je in beweging komt en weer kan
meedrijven op de stroom.
Ik raad kijken naar stromend
water vooral aan wanneer je echt muurvast zit. Wanneer je mentaal geen kant uit
lijkt te kunnen. Denk aan het moeten kiezen tussen het realiseren van je droom
of samenblijven met de man of vrouw van je leven. Als je zelf niet kan bewegen.
Laat de stroom van de wereld jou dan bewegen, zou ik zeggen.
Dit effect ervaar ik trouwens
niet enkel met het kijken naar een stromende rivier. Ook voorbij glijdende
wolken, of het flitsende landschap wanneer ik op de trein zit, hebben een
losmakend effect op mij.
Langs
de rivier zitten lijkt op het kijken naar stromend water. Alleen is hier de blik naar
binnen gericht. Belangrijk is dat je comfortabel zit of ligt. De bedoeling is
zo weinig mogelijk input van de buitenwereld krijgen, zodat je naar binnen kan
kijken. De ogen sluiten helpt hierbij.
Deze meditatie werkt omgekeerd
dan de vorige. Wanneer je te veel aan je hoofd hebt, wanneer de wereld op zulk
een enorm tempo aan je voorbij raast dat je het niet allemaal meer kan
bijhouden, ja, wanneer de stroom des levens een waterval wordt – dan raad ik
vooral deze meditatie aan.
De geest is als water voor mij,
en een wilde storm zorgt voor woelige waters. Je klotst alle kanten op en kan
niet meer helder zien wat er zich onder het oppervlak bevindt. Deze meditatie
is bijzonder effectief voor het tot rust laten komen van deze woelige waters,
het laten uitdeinen van de rimpelingen.
Sta alle gedachten en emoties
toe, ervaar alle impulsen en verlangens die door je heen zullen jagen, die je
eventueel zelfs zullen proberen overtuigen dat je wel beter te doen hebt. Maar voor
de duur van deze meditatie blijf je gewoon zitten en laat je je geest doen.
Uiteindelijk zal deze wel kalmeren.
Uiteraard kan wandelen ook in
beweging brengen of net tot rust doen komen, evenals zitten creatief kan zijn
en naar stromend water kijken kalmerend.
Het was
me een plezier deze ervaringen met jullie te mogen delen! :-)
