Ik heb altijd een ongelovige fascinatie gehad voor het stoïcijnse motto: 'pijn is onverschillig'.
Het kost moeite dit te geloven. Maar ik voel toch intuïtief aan dat hier een wijsheid verborgen zit, als een zonnige open plek diep in het donkere woud. Tijdens mijn boswandeling vang ik zo nu en dan een zonnestraaltje op dat me in de richting wijst van die open plek.
Deze blog is zo een zonnestraaltje op mijn zoektocht.
Wandel een eindje mee met me. :)
---
Pijn is onverschillig. Deugd niet. Pijn bestaat wel. Deugd ook.
Wie volslagen deugdelijk handelt, handelt naar beste kunnen. De deugdzame mens is hij die zijn best doet.
De pijn, zorgen en tegenslagen die niet vermeden kunnen worden door je best te doen liggen buiten onze macht. We moeten hen aanvaarden als fatum. Zulke dingen horen nu eenmaal bij het leven.
Wat belangrijk is, is wat we doen met die dingen die wel in onze macht liggen. Ik spreek uit ervaring dat wanneer je wat binnen je macht ligt aanpakt en niet uitstelt, je wel niet volledig bevrijd van pijn zal zijn, maar wel van onrust.
Op zo'n moment is je leven zoals het voor jou hoort te zijn.
Op zo'n moment is je leven zoals het voor jou hoort te zijn.
Doe wat je zelf nodig vindt!
2 opmerkingen:
Trouwens, deze stoïcijnse les sluit nauw aan bij mijn filosofie: vrees niet te falen. Het is belangrijk gericht te zijn op wat je kan bereiken (wat in je macht ligt te doen), en niet je te laten leiden door wat je wil voorkomen (pijn, tegenslag).
Ofwel: volg je dromen in plaats van te vluchten voor je nachtmerries. :)
Een reactie posten