Mensen zeggen soms dat ze zichzelf niet waren: ze hadden een slechte dag, een rothumeur door slaaptekort of slecht nieuws, of ze waren uitzinnig van woede vanwege onrecht. Hoe dan ook, zo nu en dan hoor je die uitspraak: 'ik was mezelf niet'.
Ik denk niet dat dit een verstandige uitspraak is. Niet omwille van de betweterige opmerking dat als je niet jezelf bent, wie ben je dan wel? Dat doet er niet toe. Maar omwille het feit dat je jezelf tekort doet wanneer je zoiets zegt. Je aanvaardt en erkent een deel van jezelf niet, wat vanzelfsprekend voor ontevredenheid zorgt.
Het legt druk op je schouders, want zo communiceer je dat je alleen maar jezelf bent – zoals je hoort te zijn – wanneer je op je best bent.
Maar het is nu eenmaal zo dat je goede en slechte dagen hebt. In feite, alle dagen zijn even goed, het is je ideaalbeeld echter dat bepaalt of zo'n dag goed, slecht of onverschillig is. Dat wil zeggen: afhankelijk van hoe je zelf vindt dat je moet zijn, zal je oordelen vellen over jezelf.
Maar het is nu eenmaal zo dat je goede en slechte dagen hebt. In feite, alle dagen zijn even goed, het is je ideaalbeeld echter dat bepaalt of zo'n dag goed, slecht of onverschillig is. Dat wil zeggen: afhankelijk van hoe je zelf vindt dat je moet zijn, zal je oordelen vellen over jezelf.
Zeggen dat het slechte deel jezelf niet is, is eigenlijk aan jezelf zeggen dat je (deels) ongewenst bent. Naast het onprettige gevoel dat dit geeft, vermoed ik dat zo iets 'slecht' gedrag zelfs in de hand werkt. Jij gaat je toch ook niet al te vriendelijk of behulpzaam opstellen wanneer je je in een gezelschap bevindt dat liever wou dat je er niet was en als je er toch bent dat je totaal anders was?
Je bent altijd jezelf! Soms ben je op je best, soms ben je op je slechtst maar meestal zweef je daar tussen in.
Hoe je bent op je slechtst is niet iets dat afgekeurd moet worden, maar het kan dienen als een persoonlijke waarschuwing: probeer dit te vermijden zo veel als kan, maar aanvaard dat het nu eenmaal soms gebeurt.
Hoe je bent op je best is geen morele standaard waar je steeds aan moet voldoen, maar het is wel een lichtbaken en inspiratiepunt dat je kan gebruiken tijdens je dagdagelijkse leven om jezelf te verbeteren, om te pogen alles wat je doet zo goed mogelijk te doen. Evident aanvaardend dat je maar zelden volledig naar dat ideaal kan handelen. Dat is oké.
Heb genoeg aan jezelf! Je bent ook maar een mens, met liefde en met pijn. :)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten