Stress is niet erg :)

Als je er over nadenkt zal je merken dat er niets is dat eigenlijk erg is, ook al zal deze verzachtende gedachte nooit volledig in staat zijn onze onrust te sussen. Jezelf regelmatig vertellen dat het niet erg is, dat het wel goed komt kan het leven verlichten.
Pas echter op van ontkennende uitspraken zoals dat het er niet toe doet, dat het toch niet uitmaakt of niet belangrijk is. Zulke gedachten zijn een valkuil. Want hoewel ze eventjes rust geven en de last van onze schouders leggen, ontnemen ze ook onze motivatie en zin in het leven. 

Wie stress voelt of nerveus is, ervaart dit met een reden. Dergelijke emoties steken net de kop op omdat er iets op til is waarvan we zelf vinden dat het belangrijk is. Denk maar aan examenresultaten. Wie angstvallig op resultaten zit te wachten, doet dit omdat hij er min of meer van uit gaat dat het belangrijk is, dat er veel staat of valt met de uitslag. 

Andere voorbeelden zijn een doktersonderzoek, een publiek toespreken of een sportcompetitie spelen. Gezondheid, zich niet belachelijk maken en winnen zijn stuk voor stuk zaken waar we belang aan (kunnen) hechten en die ons dus nerveus maken. En zo zijn er nog tal van voorbeelden te vinden.

Nu, wanneer we die stress te lijf gaan door onszelf te proberen wijsmaken dat het niet belangrijk is, dat het er eigenlijk niet toe doet, ja, dan liegen we eigenlijk onszelf voor. We ontkennen voor onszelf de waarde van datgene wat we net waardevol vinden, en ontnemen zo het leven haar motivatie en schoonheid. Weliswaar beetje bij beetje.
Zo iets gebeurt niet van de ene dag op de ander. Maar je kan er vast wel in komen hoe grijs je wereldbeeld wordt wanneer je bij elke vorm van spanning de waarde ervan ontkent. 

Daarom pleit ik ervoor dergelijk taalgebruik te vervangen door sussende woorden. In plaats van te ontkennen dat wat ons nerveus maakt belangrijk is, zouden we onszelf er op kunnen wijzen dat het niet erg is te falen, dat het niet erg is als iets op een bepaalde manier loopt. Wat er ook gebeurt, we kunnen altijd opnieuw beginnen, iets anders proberen en leren uit de fouten of genieten van het succes dat we gehaald hebben.

Voorts kan de stress zelfs je iets leren over wie je bent. Want het feit dat je stress ervaart, wijst er sowieso op dat je bezig bent met iets dat je helemaal niet onverschillig laat. Het zegt iets over het soort dingen jij belangrijk vindt.

Heb genoeg aan jezelf en laat jezelf dat weten!

Het toepassen van een levensfilosofie, zoals het Pentapharmacon, kan tot persoonlijke inzichten leiden. Het kan bevrijden en je de weg wijzen. Maar een goede gids blijft heel de tocht bij je.

Daarom is het een interessante strategie om jezelf regelmatig toe te spreken met die inzichten als gids. Zo heb je altijd het beste van jezelf voorhanden en kan je de meest gepaste beslissingen nemen, je rust bewaren en beter omgaan met tegenslag. Ook bij moeilijke keuzes een goed plan!

Ik zou mezelf als volgt toespreken bij twijfel, onzekerheid en een negatief zelfbeeld:

Veel bevestiging vragen is hetzelfde als de verkoper herhaaldelijk vragen of je aankoop nu ook echt van jou is. 

Je bent het waard, je hebt genoeg, je bent genoeg. Je bent het universum of de anderen niets verschuldigd. Maar het universum is jou ook niets verschuldigd. Het is goed. Je hebt alles wat je nodig hebt. 

Je verdient het te doen wat je wil doen, zo lang je het maar realistisch houdt. Eveneens verdien je het te willen wat je maar wilt. 

Maar de enige persoon die tot taak heeft jouw wil te bevredigen, ben jij zelf. Niets of niemand anders draagt die verantwoordelijkheid. Dat verwachten is dan ook een recept voor problemen. 

Jij bent het die de taak heeft je eigen dromen na te steven. En als dat niet lukt, is het niet erg. Je kan het altijd nog eens proberen. Of gewoon iets anders proberen. Niets moet, alles mag. Jij mag het!

Dat geldt trouwens ook voor jou, beste lezer. ;)

Mindfulness en bewustzijn

Voor vanavond kondigt Canvas een reportage aan over mindfulness, en vooral over de te hoog gegrepen verwachtingen en het misbruik ervan door charlatans. Daarom dacht ik even mijn gedachten en ervaringen over het onderwerp te laten gaan.

Zelf ben ik niet zo een grote fan van mindfulness, maar ik ontken ik de waardevolheid van deze populaire praktijk zeker niet. :)

Echter, dat het waardevol kan zijn is geen reden om er een oplossing van te verwachten voor al je zorgen. Ruw gesteld heeft mindfulness, zoals ik het zie, twee functies. In de eerste plaats bevat het technieken om je bewuster te worden van jezelf en de wereld om je heen. In de tweede plaats resulteert het in een innerlijke rust.

Verhoogd bewustzijn is op zich geen wondermiddel, nee, het is eerder een hulpmiddel. Bewust zijn van wat er in je omgeving en bovenal in en met jezelf gebeurt is een eerste stap in het zien van wat je mogelijkheden zijn.

Dankzij dit bewustzijn kan je begrijpen welke gedachten en emoties er door je heen gaan, gedachten en emoties die door de razende vaart van het dagelijkse leven niet altijd opgemerkt en zeker niet onderzocht worden. Dankzij de rust van de meditatie en de technieken om bewust te worden ben je in staat eens op je gemak de kijken naar je zielenroerselen. 

En dat is exact de reden waarom mindfulness en bewustwording geen wondermiddeltjes zijn: hoewel de fysieke kalmte van de meditatie en het bewust zijn van wat er in en om je heen gebeurt rust brengt, brengt dit op zich nog geen blijvende verandering of verbetering in je gevoelsleven. Daar is nog iets extra voor nodig: namelijk je eigen inbreng. :)

Goed, je bent je nu bewuster van wat er gebeurt. En dankzij de technieken van mindfulness kan je ook in het dagelijkse leven bewuster en kalmer blijven, maar dat verandert je stroom van gedachten en emoties niet. 

Wat net de kracht is van bewustzijn en kalmte, is dat we vaker en vaker de kans hebben te kiezen voor andere gedachten, verlangens en reacties op situaties. Maar dat hoeft natuurlijk niet en het is bovendien een gradueel proces. Dankzij het bewustzijn kunnen we oordelen hoe gepast onze gedachten en emotionele reactie is op de situatie.

Het spreekt voor zich dat wanneer we tevreden zijn met hoe we denken en reageren, we alles dan ook gewoon zijn gang laten gaan. Maar wanneer we merken dat we geneigd zijn er rare kronkels of overdreven reacties op na te houden, kunnen we proberen anders te denken en vooral niet te handelen naar deze kronkels en reacties. 

Dit lukt zelden volledig en van de eerste keer. Het is een proces dat geoefend en opgebouwd moet worden, wil men effectief verandering brengen. Daar is geen miraculeus wondermiddel voor te vinden, wat charlatans ook beweren.