De zin van het leven - absurd!

De vraag naar de zin van het leven is voor mij een vrij grappige, want absurde vraag. Vaak wanneer men me deze vraag stelt reageer ik als volgt: 'het vragen naar de zin van het leven is hetzelfde als vragen of een jas gekleed is of een schoen geschoeid'.

Het ligt net in de aard van de schoen om wie hem draagt 'geschoeid' te kunnen noemen. Hetzelfde geldt voor het leven. Het is net de aard van het leven om diegene die het leeft zin te geven. Het leven zelf bepaalt de zin en schenkt ons doelen en idealen, wensen en dromen om na te streven.

Een zinvol leven, is een leven dat gebruik maakt van deze wensen en idealen, en dat hen gegeven je persoonlijke omstandigheden op de best mogelijke manier probeert te realiseren.

Aangezien verschillende mensen verschillende dromen hebben, en aangezien verschillende mensen verschillende vaardigheden hebben en in verschillende omstandigheden verkeren, zal de zin van hun leven inhoudelijk verschillen. De enige die de zin van je leven kan bepalen – of misschien correcter: ontdekken – ben jij zelf. 

Maar je kan je natuurlijk wel door anderen laten inspireren en helpen bij het bereiken van je idealen. :)

Ik kan je alleen maar de les mee geven dat wat je leven ook is, probeer er een goed leven van te maken, waarin je je dromen nastreeft en waarvan je achteraf geen spijt hebt dat je het zo geleefd hebt.

Verslaving en (on)geluk

Ik vraag me af of verslavingen sterker naar voor komen, meer de overmacht krijgen op momenten waarop het slecht gaat met iemand. Aangezien het eigenlijk vaste gewoontes zijn die doorgaans wel een bepaald genoegen verschaffen. Men rookt, men drinkt, speelt games of kijkt series voor het scherm, gaat zich te buiten aan vleselijke geneugten…

In slechte tijden kan die structuur en die zekerheid van genoegen – het herkenbare, het voorspelbare, het vaste – eigenlijk een vorm van steun zijn, een beschermingsmechanisme. Dankzij verslavingen kunnen we stand houden. Ze bieden een veilige haven, met vertrouwde tavernes en bekende gezichten. 

Echter, er is pas werkelijk sprake van een verslaving wanneer we er ook in vaste tijden niet meer uit geraken, wanneer we er van afhankelijk blijven en zeker wanneer deze afhankelijkheid de oorzaak wordt van slechte tijden en ellende. 

Ja, dat lijkt me het gevaarlijkste punt. Want zoals gezegd zijn we net in die slechte tijden enorm ontvankelijk voor, jawel, verslavingen. Als een alles omknellende wurgslang.

Vier remedies tegen angst

Het is zo lang stil geweest.

Het is echt veel te stil geweest. En dat terwijl ik zoveel interessante zaken geschreven en gedacht heb: over rechten, over leven versus overleven, over seks. 

Die dingen komen er gauw aan, ik beloof het! Maar vandaag heb ik me al denkend door angst heen geslagen – ze noemen dat wel eens moed. 

Ik hoop dat jullie ook wat zijn met de remedies die ik vond. Mij hielpen ze alvast goed. :) 

Hartelijke groeten, 

Mieralunar

 --- 

Angst is sowieso gevaarlijk wanneer we ons er blind aan overgeven of wanneer we systematisch wegvluchten van de gedachten die ons bang maken, of ze ons nu terecht of onterecht beklemmen.

Angst is een strop. Ofwel verhangen we onszelf, ofwel perken we keer op keer onze vrijheid in. Het touw verkort, we raken vast te zitten. 

Hoe overwin je angst? Niet. Ik denk eerder dat ze getemd moet worden, waarmee ik bedoel dat ze grenzen moet krijgen. 

Kom het onder ogen. Besef ten volle wat het is waar je bang voor bent. Probeer eventueel de redenen waarom iets je angst inboezemt na te gaan. Ga er in mee zonder je te laten meeslepen. Denk na over je angst. Angst heeft altijd een doel: het wil iets vermijden, ergens van weg komen. Soms is dit doel niet zo duidelijk, bijvoorbeeld wanneer we een vaag gevoel van spanning en zenuwachtigheid ervaren. Maar net op die momenten is het heel nuttig de precieze oorzaak te achterhalen. Vaak lucht dit al enorm op. 

Eenmaal je de bron van angst achterhaalt hebt en dus ontdekt hebt wat je absoluut wil vermijden, kan je gaan meedenken met je vrees. Je kan op zoek gaan naar manieren om hetgeen je vreest effectief te voorkomen. Wederom, zonder er direct aan toe te geven. Ik geef een voorbeeld. 

Stel dat je heel erg bang bent om voor een groep te praten. Dan kan je overwegen de presentatie van morgen achterwege te laten, niet uit bed te komen, je ziek te melden. Het is een optie. Maar tegelijk kan je nadenken over wat de prijs van die optie is. 

Misschien gaat een ander lopen met de kans die je gemist hebt, misschien daal je in de achting van anderen. Je daalt al zeker in je eigen achting, want je beseft op dat moment: ik durf geen presentaties geven. Je mist het goede gevoel dat een mens onmiskenbaar ervaart wanneer hij moedig geweest is, dat wil zeggen: wanneer hij ondanks zijn angst toch gedaan heeft wat hij denkt dat goed is. Misschien komt er spijt. 

Welnu. Weeg dit soort gedachten af tegen je angst. Is je angst het écht waard? Is het nu zó erg? Dat kan natuurlijk… 

In lijn met wat ik net beschreef zijn er enkele kleine trucjes die angst kunnen verzachten. Die het je dus makkelijker maken er niet op in te gaan en ons moed kunnen inpompen. 

Zo is het nuttig onze angst om te zetten in woorden. Woorden geven structuur en houvast. De kracht van angst zit hem vaak in bedreigende onzekerheid. Daarom helpen woorden: ze geven vaste vorm. Meer houvast, meer controle over de situatie. Je weet beter waar je aan toe bent.

Eveneens is het gebruik van de rede om die reden zo nuttig. Begrijpen wat exact je angst inhoudt, wat haar oorzaken zijn en wat de gevolgen zijn wanneer ze uitkomt, geeft een zekere geruststelling. 

Een derde kalmeermiddel is het uitspreken van je angst. Vertel iemand die je vertrouwt over je zorgen. Dit geeft je direct het gevoel niet alleen te zijn, iets wat psychologisch als geruststellend werkt. Het is steun. Mensen zijn groepsdieren en putten rust en geborgenheid uit de zorg en aanwezigheid van anderen. 

Een laatste optie is ondanks de angst, toch doen waar je bang voor bent en je er niet door laten leiden. Dit vergt natuurlijk het meeste wilskracht, maar het loont goed: angst weg, opluchting, opgewektheid, trots, zelfvertrouwen. 

Angst gedijt bij onzekerheid, eenzaamheid en ten slotte besluiteloosheid. Grotere zekerheid of controle, gezelschap en krachtdadigheid zijn haar remedies.