Wat als wij slechts denken te leven?

Wat als wij eigenlijk allemaal al dood waren? Echt dood. En omdat we allemaal geloven dat we nog leven, 𝘭𝘪𝘫𝘬𝘵 het alsof we nog leven. Maar deze wereld is niets meer dan het product van ons losgekoppeld bewustzijn. Want zonder lichaam, zonder materiële wereld, neemt onze ervaring de vorm aan van onze overtuigingen, van wat we geloven. Inhoud volgt vorm.



Nu, wat als die verschillende losgekoppelde bewustzijnen ook in contact stonden met elkaar? Ze communiceren, en de wisselwerking van woorden kneedt elkanders opvattingen.

Na verloop van tijd ontkiemt de schijn van een objectieve werkelijkheid, een wereld die bestaat los van wat we geloven over die wereld. Een wereld die steunt op collectieve kennis, op epistemische consensus - met andere woorden: omdat veel mensen het geloven, 𝘪𝘴 het ook waar.



In zo’n wereld heeft het woord macht. In zo’n wereld heeft wie het goed kan uitleggen, wie overtuigend is, macht over hoe alles er uit ziet. En wat als dit nu eens geen gedachtenexperiment was, maar een allegorie?

Ja, wat als?