Misschien herken je het volgende wel: er is iemand die in de problemen zit, of in de knoop met zichzelf, of verlegen in een hoekje zit en niet echt mee doet met de groep.
In een vlaag van bezorgdheid en vriendelijkheid probeer je te helpen, of gewoon aardig te zijn, te luisteren naar diens verhaal. Ten slotte is het niet leuk als iemand zich niet zo goed voelt.
Je slaagt er in te helpen, die persoon op zijn gemak te stellen, zich even wat beter te laten voelen. En algauw ontstaan er vriendschappelijke gesprekken. Jullie blijken best wel goed overeen te komen, samen goed te kunnen lachen of diepe gesprekken te voeren.
Dat is tot die persoon totaal onverwacht zegt verliefd op jou te zijn! Wat een schok! Dat zag je niet komen! Je wou gewoon aardig zijn en dacht dat jullie vrienden waren geworden.
Uiteindelijk probeer je voorzichtig duidelijk te maken dat jij je niet zo voelt, dat jij geen amoureuze gevoelens voor die persoon koestert. Maar tot overmaat van ramp wordt deze kwaad, beschuldigt je of begint meelijwekkend te doen.
‘Waarom ga je dan om met mij als je je niet zo voelt? Hoe kan je mij dit aandoen!? Ik dacht wel dat iemand als jij nooit van mij kon houden, ik ga nooit iemand vinden…’ zijn enkele van de vele voorbeelden.
Het eindresultaat is dat beiden zich slechter voelen dan voordien, dat er van vriendschap geen sprake meer is en dat met elkaar omgaan op zijn best erg ongemakkelijk voelt. Een slechte zaak voor beide personen, als je mij het vraagt. Iets wat de twee partijen nodeloos in eenzaamheid kan doen wegzakken.
De enige aanpak die ik kan bedenken voor dit soort sociale situaties is eerlijke en open communicatie (Parrhesia) en voldoende zelf- en mensenkennis. Leer uit je ervaringen!
Als je weet dat dit kan voorvallen, als je al meegemaakt hebt dat mensen onbedoeld verliefd op je worden, hou je aandacht er dan bij. Je hoeft niet achterdochtig te worden, maar wanneer je vermoedt dat iemand zich tot jou aangetrokken begint te voelen, vraag er dan zo snel mogelijk naar.
Hoe vlugger je er bij bent, hoe beter. Dat geeft minder pijn voor de verliefde en jij weet sneller waar je aan toe bent. Misschien kan je toch vrienden blijven! Of niet… je weet het ten minste.
Ook wanneer jij de verliefde bent zou ik hetzelfde advies geven: weet van jezelf dat je geneigd bent verliefd te worden op wie aardig of behulpzaam met je is.
Hoe moeilijk ook: probeer de moed te vinden om die andere persoon te vragen of die zich ook zo voelt, wanneer je je verliefd begint te voelen.
Probeer jezelf ook mentaal voor te bereiden voor een afwijzing. Ja het doet pijn, maar je kan het die andere niet kwalijk nemen. Het is vast niet zo bedoeld, en in feite bewijst die je een dienst door zo eerlijk mogelijk te zijn – je lange tijd in het ongewisse laten over diens eigen emoties, om dan na een lange tijd toe te geven niets voor je te voelen is zo veel pijnlijker. Beter de korte pijn. En wie niet waagt niet wint. ;)
Indien je zelf een dergelijk verhaal hebt en je het graag eens aan iemand kwijt wil, kan je mij gerust contacteren. Mijn email en facebook staan onderaan de Over mij pagina. :)
Indien je zelf een dergelijk verhaal hebt en je het graag eens aan iemand kwijt wil, kan je mij gerust contacteren. Mijn email en facebook staan onderaan de Over mij pagina. :)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten