Vriendschap & liefde?

Ik speel tegenwoordig met het idee dat mensen van nature twee soorten sociale noden hebben, naast simpelweg het gegeven dat samenwerking praktisch is. Deze zijn vriendschap en romantische liefde. Dat is mijn hypothese.

Lang geleden omschreef ik romantische liefde als een vorm van intense vriendschap die zich lichamelijk en vooral seksueel uitdrukt. De enige manier waarop liefde van vriendschap verschilt, in die opvatting, is de aanwezigheid van seksualiteit. Ik meende dat het mogelijk was precies hetzelfde affectieve voordeel te halen uit vriendschap, als uit liefde. In dezelfde mate. Vrienden kunnen even hard van elkaar houden als geliefden. Ze hebben alleen geen seks met elkaar.

Tegenwoordig ben ik het daar niet volledig meer mee eens. De meeste vriendschappen zijn minder intiem en exclusief dan relaties. En bovendien is het weldegelijk mogelijk dat vrienden seks hebben zonder het als een relatie te beschouwen.
Hoewel de twee op elkaar lijken en ze verwant zijn aan elkaar, zijn de nood aan vriendschap en de nood aan een intieme relatie twee afzonderlijke zaken.

Mensen hebben van nature nood aan een intieme band met een andere persoon, net zoals ze nood hebben aan eten, drinken en slaap. We willen een sterke, zorgende en steunende connectie. Iemand die er is voor ons, en voor wie wij er zijn op onze beurt. Daarom zoeken we een levensgezel, een partner.

Zijnde sociale dieren hebben mensen ook nood aan frequente en betekenisvolle interacties met andere mensen. Behoren tot een bepaalde groep, waarbinnen we een rol hebben en waarop we kunnen terugvallen voor hulp. Daarom gaan we vriendschappen aan.

Een intieme relatie zorgt zeker voor betekenisvolle interacties, maar zij is specifieker en diepgaander dan vriendschap.  Ik vermoed dat het een afzonderlijk verlangen is dat naast de nood aan vriendschap staat.

De menselijke sociale honger is vriendschap; zijn sociale dorst is naar een levensgezel. Beiden zijn even onmisbaar als eten en drinken.

Met levensgezel bedoel ik overigens niet: ‘voor het leven.’ Het is een basisverlangen om een partner te willen hebben. Dat hoeft niet dezelfde te blijven, hoewel het natuurlijk praktischer is als dat wel het geval is. Hetzelfde geldt trouwens voor vrienden.

Ook het seksuele verlangen is iets afzonderlijk. Hoewel het zeker nauw samenhangt met onze nood aan een partner, valt het er niet mee samen. We zoeken niet alleen een partner om seks mee te hebben, maar ook om een intieme band mee te vormen.