Gedachten veranderen de wereld

 Kunnen gedachten en intenties de realiteit beïnvloeden? Met andere woorden: dat wat er zich in je hoofd afspeelt een effect heeft op de wereld rondom jou. 

Ik ben geneigd te denken van wel, zonder het te hebben over quantum theory of observer-effect.

Enerzijds zou je nogal evident kunnen stellen dat je gedachten en intenties ook deel uitmaken van de wereld, en dus als daar iets gebeurt, is het maar logisch dat het een effect heeft. Het verandert iets in jou, en jij maakt deel uit van de wereld. Verandering in de wereld brengt verandering in de wereld teweeg.

Maar onze gedachten en intenties, wat we denken en willen, heeft op een nog een veel meer voor de hand liggende manier een onweerlegbaar effect op de wereld rond ons heen: ze vormen de basis van ons handelen; het is dankzij onze verlangens, doelen en ambities, bijgestuurd door onze opvattingen, dat we de handen uit de mouwen steken en daadwerkelijk verandering teweeg brengen richting de realisatie van onze intenties.

Dus ja: het zijn in die zin niet letterlijk onze gedachten en intenties die de wereld rond ons heen veranderen, maar ze zijn er wel de aanzet toe.

Je zou ook kunnen argumenteren dat het uitspreken van onze gedachten en intenties een effect heeft op de personen tegen wie we dit doen. Mensen hun gedachten en intenties worden niet zelden beïnvloed door die van andere mensen. En wederom, aangezien mensen, met hun gedachten en intenties, deel uitmaken van de wereld, is een verandering teweeg gebracht bij deze mensen eveneens een verandering in de wereld.

Geniet van je weekend (of het is altijd bijna vrijdag)

Bespiegelingen over seks

Seks - da’s een onderwerp waar ik het zo nu en dan over heb. 

Want ik ben ook maar een wezen van vlees en bloed. Recent had ik twee inzichten omtrent seks. Hoewel recent, zoals zo vaak is dit een proces van kristallisatie en geleidelijke bewustwording. 

__

1) Enerzijds is het het besef dat er zoiets bestaat als erotische schoonheid, een esthetiek die losstaat van rechtstreekse seksuele verlangens. Een concreet voorbeeld: ik vind de vormen van een vrouwenlichaam bijzonder mooi, net als de typische gezichtskenmerken. 

Hoewel die schoonheid, lijkt me, onmiskenbaar erotisch is, staat zij op zich los van verlangen. Zelfs wanneer ik totaal niet opgewonden ben en actief geen seks wil, blijft die schoonheid me aanspreken. 

Of om het even expliciet te omschrijven: ik kan vrouwelijk schoon waarderen, zonder dat ik ervan rechtkom. Het is gewoon mooi, spreekt me aan. Ook niet om te staren met mijn tong tot op de grond. Gewoon… mooi. 

__

2) Anderzijds besef ik dat er een verschil is tussen een seksuele nood en seksuele drang - ofwel: ‘zin hebben’. 

Dit besef maakt deel uit van een breder inzicht: het inzicht dat verlangens geen prefecte weergave zijn van onze noden. Soms verlangen we iets, dat we niet nodig hebben of dat zelfs slecht voor ons is; soms hebben we iets nodig, maar voelen we totaal geen nood of verlangen het te voorzien. Ja, soms zijn we ons er niet eens van bewust dat we het nodig hebben. 

Evenzo met seks. Ik spreek uiteraard louter vanuit mijn eigen ervaring, maar ik vermoed dat ik soms een psychologische nood heb aan seks die weinig te maken heeft met opwinding of geilheid. 

Seks kan fungeren als een affirmatie, een affirmatie van de relatie, dat de band sterk is. Of een lichamelijke geruststelling - een beetje zoals een schouderklopje of een knuffel, maar dan, uiteraard, een heel pak intiemer. En cliché als het moge klinken:  de behoefte aan seks kan de kanalisatie zijn van een gevoel van eenzaamheid.

Al deze noden en behoeften, staan eerder los van rechtstreekse opwinding. Mijn seksuele drang is er geen weerslag van. Ik kan deze seksuele noden hebben, zonder dat ik opgewonden ben. Maar het zijn weldegelijk noden, die wanneer onbevredigd stress, spanning en neerslachtigheid geven.

Denken over de dood is best vreemd

De dood maakt geen deel uit van het proces van het leven. 

Uiteraard ontmoet je de dood wel in vele vormen en uiteindelijk voor jezelf. Maar het aanwezig zijn ervan in je bewustzijn, tenzij je er rechtstreeks mee geconfronteerd wordt, is een rariteit, iets dat enkel voorvalt wanneer je over je leven nadenkt en er, op die manier, buiten staat. 

Niet dat het daarom niet heilzaam kan zijn - bijvoorbeeld als motivator om het beste te maken van dat ene, eindige leven dat je maar hebt, ja, om te leven, en wel nu!