Zelfkennis, je lichaam en behoeften

Wanneer we bepaalde behoeften hebben, heeft dit een merkbare weerslag op ons lichaam. Afhankelijk van het soort behoefte is dit merkbaar op een andere manier en in andere lichaamsdelen.

Zo voelen we honger vooral in de buik, slapper wordende spieren of een gevoel van jachtigheid. 

Dorst zal zich eerder manifesteren in het droog aanvoelen van de mond, en duizelingen wanneer het te lang aanhoudt. 

En dat seksueel verlangen zich afspeelt in de geslachtsdelen, maar ook de onderbuik, zal niemand verbazen.

Nu, ik schrijf dit niet om een volledige lijst te maken van hoe verschillende behoeften ervaren worden. Wel schrijf ik dit omdat ik werkelijk nieuwsgierig ben naar in hoeverre onze behoeften fysiek voelbaar zijn. Vooral de minder voor de hand liggende.

Het kan natuurlijk strikt persoonlijk zijn, maar ik ervaar bijvoorbeeld de behoefte aan sociaal contact en erkenning als een spanning in mijn middenrif. 

En wanneer ik nood heb aan veiligheid, ervaar ik dat mijn lichaam heel vlug reageert op prikkels, zoals geluiden, een aanraking, iets dat voorbij flitst. Mijn schouders zullen dan geneigd zijn omhoog te klimmen, terwijl mijn hoofd wegzakt in mijn nek en mijn lichaam zich liefst op een bolletje zou rollen – zich klein maken.

Voorts vermoed ik dat wanneer ik de nood voel intiem te zijn met iemand, er zich een merkbare spanningsknoop vormt twee centimeter onder mijn navel. 

Ik weet helemaal niet zeker of behoeften door iedereen op zo'n manier ervaren worden. Waarschijnlijk reageren verschillende lichamen anders. Ik weet zelfs niet eens zeker welke lichamelijke reacties er allemaal aan welke behoeften gekoppeld zijn, al twijfel ik er niet aan dat behoeften waarneembaar zijn in ons lichaam. 

Het leren lezen van die reacties kan erg nuttig zijn om onszelf beter te begrijpen.

Een meester in het jezelf-zijn

Ik wil even één van de meest wijze dingen die ik recent gelezen heb met julie delen. Het komt uit Aikido Journal en gaat over een miraculeuze techniek die mensen kan uitschakelen zonder hen aan te raken. In feite, een vorm van pseudo-wetenschap, maar dan in Budō.

Het citaat gaat als volgt:

Instead of wasting your life and years chasing after a non-existent and impossible magical ability …, a wise person will seek to improve their authentic and functional skill.

Ik leer hier uit dat het verstandiger is te proberen verfijnen van wat je reeds kan, dan op zoek te gaan naar wat er niet is. 

Want alles wat je reeds bereikt hebt, en wat je zal bereiken, is voortgebouwt op wat je daarvóór al kon. Het moet ergens vandaan komen, en niet uit het niets op magische wijze verschijnen.

Ik denk dat deze boodschap veralgemeenbaar is. Ze geldt voor alles wat je wil bereiken in je leven: bouw op wat je reeds kan en hebt, en verfijn dat. Word een meester in het jezelf-zijn.

Laten we roeien met de riemen die we hebben, in plaats van te mijmeren over een motorboot. En laten we exact die riemen die we gekregen hebben beter leren gebruiken!

Taal van je emoties

Leer de taal van je emoties kennen. Emoties zijn uitdrukkingen van een bepaalde wens. Eveneens zijn het strategieën om die wens te realiseren.

Ga na wat de wens is die je emotie kracht geeft, en ga na hoe de emotie te werk gaat in het realiseren daarvan.

Zo zal je zien dat je emotionele reactie soms gepast is, maar soms contraproductief. Sommige emoties zijn self-fulfilling prophecies.

Bijvoorbeeld extreem wantrouwen naar iemand toe. Dat kan er voor zorgen dat die persoon net onvriendelijk reageert, waarop jouw reactie direct is: 'zie je wel, die is niet te vertrouwen, die zal toch niet aardig tegen mij zijn!'

Wanneer ik mijn wantrouwen even onder de loep genomen had, had ik al kunnen zien dat die emotionele reactie geen goede strategie was. Mijn onderliggende wens was simpelweg dat die persoon niet onvriendelijk tegen mij was, of zelfs aardig.