Dit moet er even uit. Misschien kan jij helpen.
Ik zie steeds overal fouten. Bij anderen én bij mezelf. Dat is bijzonder vermoeiend!
Overal onwaarheden, schrijffouten, uitzonderingen op de regel. Ik doe niet anders. Ik zie alleen dat: de wat niet goed is.
Een negatieve stroom van kritiek en veroordelingen die slechts zelden mijn lippen verlaat. Ik weet wel beter. Gelukkig. Want het is niet constructief anderen daarmee te overladen.
Als troebel water welt de kritiek maar op in mijn gedachten, hoger en hoger, tot mijn geest er volledig mee gevuld is. Koud. Donker. En zwaar.
En vandaag bekritiseer ik dat ik te veel bekritiseer. Oh, de ironie is nooit veraf!
Dus ja, heeft iemand een techniek, een oefening of gewoon tips om minder (negatief) kritisch te zijn?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten